Wedden op sport is van alle tijden, zo ook het wedden op paarden races. In Nederland is het wedden op paarden nooit zo heel goed uit de verf gekomen. Ondanks de mooie baan in Duindigt. De Britse bookmaker Ladbrokes heeft ooit geprobeerd om voet aan de grond te krijgen in Nederland door enkele wedkantoren te openen. Maar Nederland was daar blijkbaar nog niet klaar voor. Tegenwoordig kun je via online wedden op paarden tijdens races over de hele wereld. Dit is in vooral in Engeland en Australië erg populair.
Geschiedenis
De paardenraces kennen hun oorsprong al uit de prehistorische tijd in Centraal Azië. Zo rond 4500 voor Christus. In de duizenden jaren erna groeide de paardensport op tot een sport voor de mensen van adel en koninklijkheden. Ook in die tijd werd er al door de goklustigen op de paardenraces gewed. Op de meeste plaatsen waar je kunt gokken op de paardenraces, is dat ook gelegaliseerd. Het is in Amerika na het honkbal de meest bekeken sport: in de jaren 90 werd er per jaar door 60 miljoen mensen ongeveer 8.000 races bekeken. En werd er dan ook gegokt? Ja zeker! Voor maar liefst 9,5 miljard dollar werd er ingezet op de races. Niet alleen in Engeland, Amerika en Australië zijn paardenraces geliefd maar ook in Canada, Nieuw Zeeland, Zuid-Afrika en Zuid-Amerika en in West-Europa. In deze landen kun je ook goed wedden op de races bij de wedkantoren en op de banen zelf.
Wedden hoort erbij
Vanaf het moment dat de mensen van alles gingen bijhouden in registers, werd de paardensport belangrijk. Met name in de beschavingen van Centraal Azië tot aan het Middellandse Zeegebied. Paardenraces waren op oude Griekse Olympische Spelen van 638 voor Chr. al belangrijk en ook het wedden hoorde er toen al bij. De oorsprong van de “moderne” paardenrennen ligt in de 12e eeuw, de Engels ridders kwamen met snelle Arabische paarden terug van de kruistochten, en met die paarden gingen ze uiteraard fokken om snelle paarden met een goed uithoudingsvermogen te krijgen.
Engeland en het gokken op paarden
Tussen 1700 en 1714 werden in Engeland onder het bewind van Koningin Anne vele races georganiseerd waarbij de toeschouwers op verschillende plaatsen konden inzetten op de race, zo is het wedden op de paardenraces officieel geboren. Er kwamen steeds meer renbanen bij in Engeland en de prijzengelden gingen steeds verder omhoog, om maar de beste paarden op de baan te krijgen. In het jaar 1750 werd dan ook de Jockey Club opgericht, deze club heeft heden ten dage nog de supervisie over de paardenrennen in Engeland. De Jockey Club schreef de regels voor de races en de renbanen, zelfs het fokken van renpaarden is door hun voorzien van regels. Hierdoor is ook het Algemene Hengstenboek wat door de familie Weatherby wordt bijgehouden ontstaan.
Verspreiding over de wereld
De Britse kolonisten namen de rensport mee over de hele wereld, In Amerika werd het één en ander pas na de Burgeroorlog georganiseerd, het Amerikaanse Hengstenboek verscheen in 1868. In 1890 waren er al 314 racebanen in Amerika waar je uiteraard ook kon wedden op de races. Op een gegeven moment kwamen er steeds meer criminele invloeden in de paardensport in Amerika, tijd voor een Amerikaanse Jockey Club die ook alles ging regelen en in de gaten houden. De meest vooraanstaande baaneigenaren richten in 1894 de Amerikaanse Jockey Club op, ook deze club ging met strakke hand regeren in de paardenwereld.
Na 1900 kwam de gokwet in Amerika, in bijna alle Staten werd het verboden om op paardenraces te wedden, een zware slag voor de paardensport, er bleven nog maar 25 renbanen over. Mensen zochten toch naar een uitweg en gingen onderling wedden op de races, veel staten gingen akkoord met deze vorm van wedden, maar er moest wel een deel van de opbrengst worden afgedragen. Bekende races in Amerika zijn de Amerikaanse Triple Crown, Kentucky Derby, Preakness Stakes en de Belmont Stakes. In Europa zijn de bekendste The Grand National en de Epsom Derby in Engeland en de Prix De L’Arc de Triomphe in Frankrijk.